Aleksander Mościbrodzki (1926-2010)
Aleksander Mościbrodzki (1926-2010)
W dniu 26 września 2010 r. odszedł od nas na zawsze po długotrwałej chorobie członek honorowy Stowarzyszenia Geodetów Polskich Aleksander Mościbrodzki. Jego ciało spoczywa w grobowcu rodzinnym na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie.
Aleksander Mościbrodzki ur. 13.12.1926 r. we wsi Niewirków powiat Tomaszów Lubelski. Wykształcenie – średnie, zawodowe –Państwowe Gimnazjum Miernicze w Lublinie – ukończone w 1947 r. oraz Państwowe Liceum Miernicze w Jarosławiu – ukończone w 1950 r. Po ukończeniu średniej szkoły geodezyjnej uniemożliwiono mu podjęcie studiów, ze względu na działania konspiracyjne w organizacjach AK i WIN.
W trakcie II wojny światowej był członkiem Armii Krajowej, pseudonim „Słomka”, oddział „Młota”, przydział: Hrubieszów, obwód 11, Dubienka – rejon Białopole. Od 09.1945 r. do 03.1947 r. – czynny członek WIN – zaświadczenie o uprawnieniach kombatantów i osób represjonowanych nr 644704 wydane 11.03.1996 r.
Od roku 1950 pracował w Wojewódzkim Zarządzie Urządzeń Rolnych w Lublinie jako geodeta. Od 1959 r. w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Geodezyjnym Gospodarki Komunalnej w Lublinie, a od 1960 r. w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej – Powiatowe Biuro Geodezji Urządzeń Rolnych w Zamościu – na stanowisku Inspektora Pomiarów, a następnie jako p.o. Kierownika Biura. Od 1965 r. pracował w Wojewódzkim Biurze Geodezji i Urządzeń Rolnych w Lublinie jako Kierownik Pracowni i na tym stanowisku pozostał aż do odejścia na emeryturę w grudniu 1991 r.
Odznaczony: Krzyżem Armii Krajowej –legitymacja nr 8975, wydana w Londynie 5.08.1970 r. przez Przewodniczącego Komisji Krzyża. Legitymacja Nr 060, Obszar Lublin –Wschód, Autonomiczny Inspektorat woj. Chełmskiego, Wolność i Niezawisłość – Stowarzyszenie Społeczno Kombatanckie. Członek zwyczajny-kombatant, stopień szeregowy, przyznano: Chełm, 7.11.1994 r. – szeregowy, nie podlegający obowiązkowi służby wojskowej postanowieniem Prezydenta RP został mianowany na stopień podporucznika Wojska Polskiego z dniem 18.05.2007 r.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, uchwałą Rady Państwa z dnia 28.06.1989 r. legitymacja Nr 2424-89-12. Odznaczony Odznaką Weterana Walk o Niepodległość, przez Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, przyznana przez Sekretarza Stanu w Warszawie w maju 1998 r. Odznaczony medalami: za Zasługi dla m. Lublina i za Zasługi dla Obronności Kraju. Odznaczony honorowymi odznakami srebrną i złotą za Zasługi w Dziedzinie Geodezji i Kartografii, odznaką Zasłużony Pracownik Rolnictwa i odznaką Srebrną Honorową Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego.
Do Stowarzyszenie Geodetów Polskich NOT, należał od listopada 1963 r. Od 1967 r. do 2004 r. Członek Zarządu Oddziału i Przewodniczący Komisji Kulturalno-Oświatowej. Współorganizator sesji naukowych poświęconych XXV , XXX i XXXV – leciu reformy rolnej. Był inicjatorem i organizatorem szkoleń i sesji egzaminacyjnych na uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii. Jako autorytet moralny i zawodowy aktywizował i jednoczył środowisko geodezyjne Lubelszczyzny. Był współorganizatorem corocznych spotkań geodetów z okazji obchodów Dnia Geodety. Stowarzyszenie Geodetów Polskich w marcu 1996 r. nadało mu godność zasłużonego Seniora SGP. W uznaniu zasług dla rozwoju ruchu stowarzyszeniowego XXXIII Zjazd Delegatów SGP w Lublinie w 1998 r. przyznał mu tytuł Członka Honorowego – Stowarzyszenia Geodetów Polskich.
Pomimo pobytu na emeryturze czynnie uczestniczył w życiu Oddziału Lubelskiego biorąc udział w spotkaniach z młodymi geodetami i Zarządem Oddziału. W grudniu 2007 r. Zarząd Główny SGP nadaje mu diamentową honorową odznakę SGP. Do końca ziemskiego bytu ś.p. Olek był pełen spokoju i dobroci. W swojej chorobie wspominał radość wzlotów wspólnego bytowania i nie dawał odczuwać w swojej subtelnej skromności ogarniającego Go nieraz smutku. Mówiąc językiem Bolesława Prusa dla nas pozostaje On otwartą księgą wspólnych myśli, czynów i przyjacielskiej wierności.
Pamięć o Nim pozostanie na trwale w naszych sercach.
oprac. Eugeniusz Tes.